De interesse voor klassieke muziek:

De interesse voor klassieke muziek, is toch via het orgel gekomen. ik houd trouwens nog steeds van orgelmuziek zo af en toe. Ik begon met lp's van Feike Asma met psalm/liedbewerkingen van hem en Jan Zwart, maar hier vond ik na een tijdje niets meer aan. Toen maar orgellp's met muziek van Messiaen/Tournemire en dergelijke want dat vond ik erg spannend, om naar te luisteren. Ook lp's van Bach/Buxtehude/Liszt/Franck enz. werden later niet verafschuwd, maar aan het begin was het luisteren naar lp's van J.S. Bach en dat soort muziek toch wel een beetje vermoeiend, hoe ouder ik werd hoe meer ik dit ben gaan waarderen. Totdat ik een keer een lp kreeg van Alfred Brendel met o,a de piano sonata No. 8 in C minor, op. 13 Pathétique van Ludwig van Beethoven, dit vond ik zo mooi dat ik via deze plaat andere lp's ben gaan luisteren met orkesten/klavecimbel, met artiesten van wereldfaam.

Of ik nog steeds orgelmuziek beluister? Jazeker, Alle Bachwerken voor orgel gespeeld door de Duitse organist Karl Richter (1926-1981) heb ik pas de laatste lp beluisterd, dit vind ik persoonlijk de mooiste bach orgelopnamen die er maar zijn, Richter nam de bachplaten graag op Marcussen- en Frobenius orgels op, net als Marie-Claire Alain. Ook vind ik de lp's van Albert de Klerk op het orgel van de Grote- of St. Bavokerk te Haarlem schitterend om naar te luisteren. Mijn Favoriete organisten? Tja een hele moeilijke vraag. Heden: Ben van Oosten is een topper, verder ook Jos van der Kooy, Henco de Berg, Daniel Roth en ga zo maar door. Uit het verleden zijn er zovelen, o,a de organisten die ik zo net al benoemde, Piet van Egmond deze persoon kon ongelooflijk goed improviseren, Jan Bonefaas mag zeker niet onvermeld blijven, van deze man heb ik gelukkig nog een tiental keer een orgelconcert beluisterd, ook deze man kon voortreffelijk goed spelen en (improviseren, componeren, dit allemaal autodidact).
Verder luister ik ook graag naar allerlei cd-boxen van blilliantclassics.

Dit is mijn eerste bericht en hoop dit op te gaan bouwen.

Voor de aardigheid maar een filmpje uit Suite no 3 in D groot, BWV 1068: ''Air" van de grote Johann Sebastian Bach, hieronder geplaatst, met Berliner Philharmoniker - met dirigent Herbert von Karajan, van deze ooit wereldvermaarde dirigent hoop ik zeker in de toekomst nog meer informatie te plaatsen.

veel lees/kijk plezier.

Sviatoslav Richter (deel 1)

Sviatoslav Richter

Het onbetwistbaar pianistisch meesterschap van de Russische pianist Sviatoslav Richter is weliswaar niet gebonden aan één enkel pianoconcert, doch het is juist in Rachmaninows concert no. 2 dat alle kwaliteiten van zijn universeel kunstenaarschap gebundeld zijn tot een imponerend exposé van muzikaal adeldom en technisch vermogen.

Sviatoslav Richter werd als zoon van een pianistmuziekleraar in 1915 te Shitomir in de Oekraïne geboren. Reeds op zijn achtste jaar was hij een uitstekend pianist en Richter was 19 jaar toen hij zij eerste piano-avond te Odessa gaf. Zijn studies voltooide hij bij Heinrich Neuhaus, een befaamd pedagoog. Richter is een pianist die voornamelijk binnen de grenzen van zijn vaderland optreedt, doch zijn eerste tournee door de Verenigde Staten in 1960 werd een ware triomftocht.

Het spel van Sviatoslav Richter is meer dan een demonstratie van briljante pianistiek. Virtuositeit presenteert hij opvallend, zijn rijk genuanceerde vertolkingen die schijnbaar moeiteloos en ongecompliceerd worden voorgedragen, verlenen hun kracht aan de volmaakte rust en de volledige aandacht voor het detail. Deze aspecten maken het concert van Rachmaninov tot een meeslepende muzikale belevenis, waarbij tedere lyriek en hamerende pianistiek, weemoed en stuwkracht elkaar in een caleidoscopisch beeld afwisselen.

Critici over de gehele wereld putten zich uit in superlatieven over deze eminente pianist, die met deze interpretatie een even perfect als imponerend muzikaal moment voor zijn landgenoot Rachmaninov opricht.

George Gershwin (deel 2)

Wat ik persoonlijk de mooiste song vind van George Gershwin die vele honderden songs schreef, tja dan spreekt mij het meeste aan: SUMMERTIME, dus hier wat meer info over.
het is onstaan in 1933, summertime is een deel/song uit de opera Porgy and Bess, en is over de gehele wereld bekend, misschien vroeger nog meer dan in tegenwoordige tijd.

De Metropolitan Opera (New-York) bleek geïnteresseerd te zijn voor dit werk. Otto H. Kahn stelde zelfs voor om Gershwin een voorschot van $ 5.000 te geven, indien hij en contract met de Metropolitan wilde tekenen. Gershwin was zeer gevleid en dankbaar voor dit aanbod, maar hij beschouwde een arrangement met de Metropolitan, in welke vorm ook, als uiterst onpraktisch. Hij voelde niets voor het denkbeeld zijn opera drie of vier keer voor de tijd van twee seizoenen uitgevoerd te zien om haar daarna in vergetelheid te zien raken - een lot, dat de meeste in dit theater gespeelde opera's was beschoren. Het was zijn plan om met Porgy een groot publiek te bereiken, (wat hem ook gelukt is) en niet slechts de beperkte groep van operaliefhebbers. In de opera Porgy and Bess (de eerste Amerikaanse) met een bijna totaal zwarte cast komt alles samen. De jazz, het ritme van de charleston, de negrospirituals én de Europese muziek van Mozart, Mahler en Alban Berg. In Porgy and Bess komen notenreeksen voor die je ook terugvindt in Bergs Wozzeck, evenals muziekvormen als slaapliedjes en fuga's.

Verder vind ik de Raphsody in Blue ook fantastisch, ik heb hem nog nooit live gehoord, natuurlijk wel op platen, cd's en op het internet. Aanvankelijk werd deze Rhapsody geschreven voor 2 piano's, maar later maakte hij ook versies voor één piano, en één met piano met symfonieorkest. En ook zijn er verschillende orgel transcripties van deze Raphsody geschreven. 

Ik kan verder nog veel meer schrijven over Gershwin, misschien een andere keer. 

Tot een volgend bericht 

(songbook summertime)