De Ouders:
De ouders van George Geshwin kwamen beiden uit St. Petersburg (Rusland). De moeder, Rose Brustin, behoorde tot een welgestelde familie, haar vader was een bonthandelaar, wie het goed ging. De vader, Morris Gershovitz, verheugde zich eveneens in een goede reputatie in zijn geboorteland; Rose was nog jong, toen Morris haar ontmoette. De Bruskins emigreerden naar Amerika omstreeks 1891 en vestigden zich, zoals vele andere immigranten, in het oosten van New-York.
Morris Gershovitz volgde spoedig hun spoor, niet omdat de vele mogelijkheden, die de Nieuwe Wereld een jonge, man te bieden had, hem zozeer aantrekken, maar omdat hij Rose's vurige blik en haar gevoelig gelaat niet kon vergeten. Na zijn aankomst in Amerika veranderde Morris zijn naam in het kortere Gershwin en vond een goed betaalde baan als tekenaar en ontwerper voor de modieuze opsmak van damesschoenen. Hij stelde zijn plannen om Rose te winnen niet uit. Zij trouwden op 21 juli 1895 in een Ratskeller in Houston Street, in het oosten; zij was negentien, hij vierentwintig jaar oud. De Gershwins vestigden zich in een kleine woning op de hoek van de Hester en de Eldridgestraat, precies boven Simpsons Lommerd.
Een aantal jaren later vershuisde (na de geboorte van broer Ira) de familie naar de Williamsburg-sector van Brooklyn. Zij huurden een ruime woning in 252 Snedicker Avenue, een bakstenen gebouw van twee verdiepingen, voor een huur van 15 dollar per maand.
George:
In deze woning werd op 26 september 1898 geboren. George zocht in zijn jeugd, zijn genoegens in de spelletjes van de straatjeugd. Spelen als kat en muis, straat-hockey en punch-ball waren zijn favorieten, en hij was in alle drie een uiblinker. Zijn makkers beschouwden hem als de rolschaats-kampioen van Forsyth Steet.
Hij was ongeveer 5 jaar oud, toen hij door 125sth Street slenterend voor een muziekautomaat stopte om naar Anton Rubinsteins Melodie in F te luisteren.
,,Die eigenaardige sprongen in de muziek hielden mij vast,'' vertelde hij later. ,,Tot op de dag van heden kan ik deze melodie niet horen zonder dat ik mij zelf weer bij die muziekautomaat zie staan, barrevoets en met een overall deze klanken opslurpend. Op zijn vijftiende werd hij songplugger bij een muziek uitgeverij die behoorde tot de grote groep muziekproducers van Tin Pan Alley op 28th Street in New-York. Dat betekende dat hij in de winkel van de uitgeverij de nieuwe in druk verschenen liedjes speelde om ze aan klanten te verkopen. Hij kreeg een enorme vaardigheid in het a prima vista van blad spelen. In die tijd begon hij zelf ook liedjes te schrijven en algauw was hij daar behoorlijk succesvol in.
