De interesse voor klassieke muziek:

De interesse voor klassieke muziek, is toch via het orgel gekomen. ik houd trouwens nog steeds van orgelmuziek zo af en toe. Ik begon met lp's van Feike Asma met psalm/liedbewerkingen van hem en Jan Zwart, maar hier vond ik na een tijdje niets meer aan. Toen maar orgellp's met muziek van Messiaen/Tournemire en dergelijke want dat vond ik erg spannend, om naar te luisteren. Ook lp's van Bach/Buxtehude/Liszt/Franck enz. werden later niet verafschuwd, maar aan het begin was het luisteren naar lp's van J.S. Bach en dat soort muziek toch wel een beetje vermoeiend, hoe ouder ik werd hoe meer ik dit ben gaan waarderen. Totdat ik een keer een lp kreeg van Alfred Brendel met o,a de piano sonata No. 8 in C minor, op. 13 Pathétique van Ludwig van Beethoven, dit vond ik zo mooi dat ik via deze plaat andere lp's ben gaan luisteren met orkesten/klavecimbel, met artiesten van wereldfaam.

Of ik nog steeds orgelmuziek beluister? Jazeker, Alle Bachwerken voor orgel gespeeld door de Duitse organist Karl Richter (1926-1981) heb ik pas de laatste lp beluisterd, dit vind ik persoonlijk de mooiste bach orgelopnamen die er maar zijn, Richter nam de bachplaten graag op Marcussen- en Frobenius orgels op, net als Marie-Claire Alain. Ook vind ik de lp's van Albert de Klerk op het orgel van de Grote- of St. Bavokerk te Haarlem schitterend om naar te luisteren. Mijn Favoriete organisten? Tja een hele moeilijke vraag. Heden: Ben van Oosten is een topper, verder ook Jos van der Kooy, Henco de Berg, Daniel Roth en ga zo maar door. Uit het verleden zijn er zovelen, o,a de organisten die ik zo net al benoemde, Piet van Egmond deze persoon kon ongelooflijk goed improviseren, Jan Bonefaas mag zeker niet onvermeld blijven, van deze man heb ik gelukkig nog een tiental keer een orgelconcert beluisterd, ook deze man kon voortreffelijk goed spelen en (improviseren, componeren, dit allemaal autodidact).
Verder luister ik ook graag naar allerlei cd-boxen van blilliantclassics.

Dit is mijn eerste bericht en hoop dit op te gaan bouwen.

Voor de aardigheid maar een filmpje uit Suite no 3 in D groot, BWV 1068: ''Air" van de grote Johann Sebastian Bach, hieronder geplaatst, met Berliner Philharmoniker - met dirigent Herbert von Karajan, van deze ooit wereldvermaarde dirigent hoop ik zeker in de toekomst nog meer informatie te plaatsen.

veel lees/kijk plezier.

Sviatoslav Richter (deel 1)

Sviatoslav Richter

Het onbetwistbaar pianistisch meesterschap van de Russische pianist Sviatoslav Richter is weliswaar niet gebonden aan één enkel pianoconcert, doch het is juist in Rachmaninows concert no. 2 dat alle kwaliteiten van zijn universeel kunstenaarschap gebundeld zijn tot een imponerend exposé van muzikaal adeldom en technisch vermogen.

Sviatoslav Richter werd als zoon van een pianistmuziekleraar in 1915 te Shitomir in de Oekraïne geboren. Reeds op zijn achtste jaar was hij een uitstekend pianist en Richter was 19 jaar toen hij zij eerste piano-avond te Odessa gaf. Zijn studies voltooide hij bij Heinrich Neuhaus, een befaamd pedagoog. Richter is een pianist die voornamelijk binnen de grenzen van zijn vaderland optreedt, doch zijn eerste tournee door de Verenigde Staten in 1960 werd een ware triomftocht.

Het spel van Sviatoslav Richter is meer dan een demonstratie van briljante pianistiek. Virtuositeit presenteert hij opvallend, zijn rijk genuanceerde vertolkingen die schijnbaar moeiteloos en ongecompliceerd worden voorgedragen, verlenen hun kracht aan de volmaakte rust en de volledige aandacht voor het detail. Deze aspecten maken het concert van Rachmaninov tot een meeslepende muzikale belevenis, waarbij tedere lyriek en hamerende pianistiek, weemoed en stuwkracht elkaar in een caleidoscopisch beeld afwisselen.

Critici over de gehele wereld putten zich uit in superlatieven over deze eminente pianist, die met deze interpretatie een even perfect als imponerend muzikaal moment voor zijn landgenoot Rachmaninov opricht.

George Gershwin (deel 2)

Wat ik persoonlijk de mooiste song vind van George Gershwin die vele honderden songs schreef, tja dan spreekt mij het meeste aan: SUMMERTIME, dus hier wat meer info over.
het is onstaan in 1933, summertime is een deel/song uit de opera Porgy and Bess, en is over de gehele wereld bekend, misschien vroeger nog meer dan in tegenwoordige tijd.

De Metropolitan Opera (New-York) bleek geïnteresseerd te zijn voor dit werk. Otto H. Kahn stelde zelfs voor om Gershwin een voorschot van $ 5.000 te geven, indien hij en contract met de Metropolitan wilde tekenen. Gershwin was zeer gevleid en dankbaar voor dit aanbod, maar hij beschouwde een arrangement met de Metropolitan, in welke vorm ook, als uiterst onpraktisch. Hij voelde niets voor het denkbeeld zijn opera drie of vier keer voor de tijd van twee seizoenen uitgevoerd te zien om haar daarna in vergetelheid te zien raken - een lot, dat de meeste in dit theater gespeelde opera's was beschoren. Het was zijn plan om met Porgy een groot publiek te bereiken, (wat hem ook gelukt is) en niet slechts de beperkte groep van operaliefhebbers. In de opera Porgy and Bess (de eerste Amerikaanse) met een bijna totaal zwarte cast komt alles samen. De jazz, het ritme van de charleston, de negrospirituals én de Europese muziek van Mozart, Mahler en Alban Berg. In Porgy and Bess komen notenreeksen voor die je ook terugvindt in Bergs Wozzeck, evenals muziekvormen als slaapliedjes en fuga's.

Verder vind ik de Raphsody in Blue ook fantastisch, ik heb hem nog nooit live gehoord, natuurlijk wel op platen, cd's en op het internet. Aanvankelijk werd deze Rhapsody geschreven voor 2 piano's, maar later maakte hij ook versies voor één piano, en één met piano met symfonieorkest. En ook zijn er verschillende orgel transcripties van deze Raphsody geschreven. 

Ik kan verder nog veel meer schrijven over Gershwin, misschien een andere keer. 

Tot een volgend bericht 

(songbook summertime)

George Gershwin deel 1

De Ouders:

De ouders van George Geshwin kwamen beiden uit St. Petersburg (Rusland). De moeder, Rose Brustin, behoorde tot een welgestelde familie, haar vader was een bonthandelaar, wie het goed ging. De vader, Morris Gershovitz, verheugde zich eveneens in een goede reputatie in zijn geboorteland; Rose was nog jong, toen Morris haar ontmoette. De Bruskins emigreerden naar Amerika omstreeks 1891 en vestigden zich, zoals vele andere immigranten, in het oosten van New-York.
Morris Gershovitz volgde spoedig hun spoor, niet omdat de vele mogelijkheden, die de Nieuwe Wereld een jonge, man te bieden had, hem zozeer aantrekken, maar omdat hij Rose's vurige blik en haar gevoelig  gelaat niet kon vergeten. Na zijn aankomst in Amerika veranderde Morris zijn naam in het kortere Gershwin en vond een goed betaalde baan als tekenaar en ontwerper voor de modieuze opsmak van damesschoenen. Hij stelde zijn plannen om Rose te winnen niet uit. Zij trouwden op 21 juli 1895 in een Ratskeller in Houston Street, in het oosten; zij was negentien, hij vierentwintig jaar oud. De Gershwins vestigden zich in een kleine woning op de hoek van de Hester en de Eldridgestraat, precies boven Simpsons Lommerd.
Een aantal jaren later vershuisde (na de geboorte van broer Ira) de familie naar de Williamsburg-sector van Brooklyn. Zij huurden een ruime woning in 252 Snedicker Avenue, een bakstenen gebouw van twee verdiepingen, voor een huur van 15 dollar per maand.

George:

In deze woning werd op 26 september 1898 geboren. George zocht in zijn jeugd, zijn genoegens in de spelletjes van de straatjeugd. Spelen als kat en muis, straat-hockey en punch-ball waren zijn favorieten, en hij was in alle drie een uiblinker. Zijn makkers beschouwden hem als de rolschaats-kampioen van Forsyth Steet.
Hij was ongeveer 5 jaar oud, toen hij door 125sth Street slenterend voor een muziekautomaat stopte om naar Anton Rubinsteins Melodie in F te luisteren.
,,Die eigenaardige sprongen in de muziek hielden mij vast,'' vertelde hij later. ,,Tot op de dag van heden kan ik deze melodie niet horen zonder dat ik mij zelf weer bij die muziekautomaat zie staan, barrevoets en met een overall deze klanken opslurpend. Op zijn vijftiende werd hij songplugger bij een muziek uitgeverij die behoorde tot de grote groep muziekproducers van Tin Pan Alley op 28th Street in New-York.  Dat betekende dat hij in de winkel van de uitgeverij de nieuwe in druk verschenen liedjes speelde om ze aan klanten te verkopen. Hij kreeg een enorme vaardigheid in het a prima vista van blad spelen. In die tijd begon hij zelf ook liedjes te schrijven en algauw was hij daar behoorlijk succesvol in.

Vandaag tientallen lp's binnen (2e Pinksterdag 13 juni 2011).

Vandaag weer tientallen lp's binnen, voornamelijk uit de klassieke hoek, oa, een aantal lp's en 2 boxen van Herbert von karajan, en 1 van Richter (zie hieronder). Bijna allemaal van het LABEL DEUTSCHE GRAMMOPHON GESELLSCHAFT.

Svjatoslav Teofilovitsj Richter ((ru) Святослав Теофилович Рихтер) (Zjytomyr, Oekraïne, 20 maart 1915 – Moskou, 1 augustus 1997) was een Russische pianist en componist, die geldt als een grootmeester van de pianistiek. Zijn vader Theophile was Duits, zijn moeder Anna was Russische. Beide ouders waren eveneens pianist.

Biografie

Richters vader gaf les aan het conservatorium in Odessa. Toen Richter acht jaar oud was, was hij al een zeer begaafd pianist. Op zijn negentiende gaf hij zijn eerste recital, toen hij werken van Chopin speelde in Odessa. Met dit optreden debuteerde hij als solist. Op zijn 22e vertrok hij naar Moskou om daar verder te studeren bij Heinrich Neuhaus aan het Conservatorium van Moskou.
Op 26 november 1940 vertolkte hij als eerste de zesde sonate van Prokofjev. Dit lastige stuk was nog nooit voor publiek uitgevoerd, maar Richter beheerste het en kreeg het publiek er laaiend enthousiast mee. Hierna vroeg Prokofjev aan Richter om zijn zopas voltooide zevende sonate ook voor het eerst voor publiek te spelen. Ook de achtste en negende van Prokofjev werden door Richter voor het eerst uitgevoerd. De laatste werd door de componist opgedragen aan Richter.
In 1945 won Richter de All-Union Contest of Performers, een grote wedstrijd voor uitvoerend artiesten uit de hele Sovjet-Unie. Vier jaar later won hij ook de Stalin-prijs en verder vele officiële en officieuze onderscheidingen van het Sovjet-regime.
Tot 1960 kon Richter niet in het buitenland optreden vanwege de restricties die het regime van de Sovjet-Unie hem oplegde. Maar toen hij eenmaal vertrouwd werd kon hij regelmatig naar het buitenland reizen. Zijn New Yorkse debuut in 1960 in Carnegie Hall is legendarisch. Hij bracht zo'n dertig zomers door in Frankrijk, waar hij vanaf 1964 een jaarlijks festival in Tours, het Fêtes Musicales en Touraine, bijwoonde.
Richter werkte samen met onder meer Sergej Prokofjev, Mstislav Rostropovitch, Benjamin Britten, Dietrich Fischer-Dieskau, David Oistrach, Herbert von Karajan, Dmitri Sjostakovitsj, Peter Schreier en Carlos Kleiber. De laatstgenoemde zag hij als de grootste dirigent met wie hij ooit gewerkt had.
De filmregisseur Bruno Monsaingeon maakte in 1998 over hem de driedelige documentaire Richter. The Enigma.

Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/Svjatoslav_Richter"

zie een paar lp afbeeldingen met info:

SVJATOSLAV RICHTER: RACHMANINOFF

A-SEITE

2. Konzert fur Klavier und Orchester c-moll op.18

1. Satz: Moderato . 2.Satz: Adagio sostenuto

B-SEITE

3.Satz: Allegro scherzando

SVJATOSLAV RICHTER , piano

Sinfonie-Orchester der Nationalen Philharmonie Warschau

Dirigent: Stanislaw Wislockie

6 Préludes

Nr. 12 C-dur op. 32 Nr.1 - Nr. 13 b-moll op. 32 Nr. 2

Nr. 3 B-dur op. 23 Nr. 2 - Nr.5 D-dur op. 23 Nr. 4

Nr. 6 g-moll op.23 Nr. 5 - Nr. 8 c-moll op. 23 Nr. 7

SVJATOSLAV RICHTER , piano

LABEL: DEUTSCHE GRAMMOPHON GESELLSCHAFT

138076 SLPM

Jeanne Demessieux

Jeanne Marie Madeleine Demessieux (Montpellier, 13 februari 1921 - Parijs, 11 november 1968) was een Franse organiste, pianiste, componiste en pedagoge.
Zij was een van de weinige vrouwelijke organisten die zeer bekend was omwille van haar virtuositeit. In 1933, op twaalfjarige leeftijd, was ze al organist-titularis in de kerk Saint-Esprit (12e arrondissement). Deze positie heeft ze 29 jaar vervuld. Van 1936-1939 en van 1941-1946 studeerde ze bij Marcel Dupré, die haar terecht prees als zijn beste leerling ooit. In 1946 gaf ze haar eerste concert in de Salle Pleyel in Parijs. Dit was de start van een internationale carrière als organiste (meer dan 700 concerten in Europa en de Verenigde Staten). Demessieux had een goed geheugen. Ze kende 2500 werken, inclusief de complete orgelwerken van Bach, Franck en Liszt uit het hoofd. In 1962 werd ze organiste in de Parijse kerk La Madeleine. Daarnaast was ze professor aan het conservatoire Royal in Luik (1952-1968) en het conservatorium in Nancy (1950-1952). In 1960 ontving ze de ridderorde Chevalier de l'Ordre de la Couronne de Belgique. Van haar oeuvre zijn vooral de Six Études, op. 5 (1944) zeer gekend vanwege de zeer hoge moeilijkheidsgraad.
Ze overleed aan kanker. Ze werd begraven vanuit La Madeleine, waar tijdens de uitvaartdienst het orgel niet werd bespeeld en deze was bedekt met een zwart laken tot aan de vloer.

 Composities

 Orgel solo

• Nativité, op. 4 (1943/44)
• Six études, op. 5 (1944)
  • Pointes
  • Tierces
  • Sixtes
  • Accords alternés
  • Notes répétées
  • Octaves
• Sept méditations sur le Saint-Esprit, op. 6 (1945–47)
  • Veni Sancte Spiritus
  • Les eaux
  • Pentecôte
  • Dogme
  • Consolateur
  • Paix
  • Lumière
• Triptyque, op. 7 (1947
  • Prélude
  • Adagio
  • Fugue
• Twelve Choral-Preludes on Gregorian Chant Themes, op. 8 (1947)
  • Rorate Caeli (aka. Rorate Coeli)
  • Adeste fideles
  • Attende Domine
  • Stabat Mater
  • Vexilla Regis
  • Hosanna filio David
  • O Filii
  • Veni Creator Spiritus
  • Ubi caritas
  • In manus tuas
  • Tu es petrus
  • Domine Jesu
• Andante (Chant donné) (1953)
• Te Deum, op. 11 (1957/58)
• Répons pour le temps de pâques: Victimae paschali laudes (1962/63)
• Répons pour les temps liturgiques (1962–66)
  • Répons pour le temps du Très-Saint-Rosaire: Ave Maria
  • Répons pour le temps d'Advent: Consolamini
  • Répons pour le temps du Saint-Sacrement: Lauda Sion (eerste versie, 1963)
  • Répons pour le temps du Saint-Sacrement: Lauda Sion (tweede versie, 1966)
• Prélude et fugue en ut, op. 13 (1964)

Ontvangen van http://nl.wikipedia.org/wiki/Jeanne_Demessieux

Jeanne Demessieux (1921-1968) London

_____________________________________________________________

                          Jeanne Demessieux Walcker organ Nieuwe Zuiderkerk Rotterdam (Netherlands) 1949

Beloofd is beloofd, info over de twee binnengekomen orgellp's

Hallo muziekliefhebbers,

Vandaag wat info over de lp's die ik binnengekregen heb, zoals beloofd in een eerder bericht.
Ik begin dan maar over Helmut Walcha, de ooit zo beroemde blinde duitse organist, die veel Bach speelde, maar ook vele andere componisten zoals Handel, Vivaldi,  Mozart en vele andere Klassiekers. Veel opnames in Nederland gemaakt heeft in het verleden, veel op het Schnitger orgel in de Laurenskerk te Alkmaar, en ook o,a in de Grote- of St. Laurenskerk te Rotterdam, van laatsgenoemde kerk zou ik een lp binnenkrijgen, er stond in de advertentie duidelijk dat die lp van Rotterdam was, en die bestaat wel, maar heb hem nog niet in m'n bezit. Helaas voor mij, maar ben gelukkig niet teleurgesteld omdat het een andere lp van Walcha betreft die in Alkmaar opgenomen is, en deze had ik gelukkig niet.(wel andere lp's uit Alkmaar van Walcha) zie onderstaande afbeelding:

Op deze lp staan de volgende werken van de grote Johann-Sebastiaan Bach:

             Prélude et Fugue en mi bémol majeur, BWV 552

                  Fantasie et Fugue en sol mineur, BWV 542

               Prélude et Fugue en fa mineur, BWV 534

              Prélude et Fugue en si mineur, BWV 544

                 HELMUT WALCHA aux grandes Orgues de l'Église Saint Laurent d'Alkmaar

             LABEL: Deutsche Grammophon Gesellschaft 138958   33 STÉRÉO.
Hieronder een muziekfilmpje van Helmut Walcha in Alkmaar, van de bekende Toccata and Fugue in D minor BWV 565 van J.S. Bach.
ik heb deze opname ook op lp, maar krijg bij het beluisteren van deze opname al een beetje kippenvel, of het orgel daar nog zo klinkt ik zou het niet weten.

____________________________________________________________

En de volgende lp betreft een opname van Jean Guillou, met Preludes et Fugues van Johann Sebastiaan Bach: BWV 541-544-646-547

op het voormalige orgel van de Saint-Eustache te Paris (France)

LABEL: TRÉSORS CLASSIQUES super artistique-stéréo 6504 069 PHILIPS

zie onderstaande afbeelding:

GRAAG TOT EEN VOLGEND BERICHT.